Przedstawienia nie będą wystawiane w naszej dzielnicy, ale to Targówek będzie miejscem ich akcji, a nawet ich bohaterem.
fot. kulturalna.warszawa.pl
Spektakli nie zobaczymy na Targówku, ale chyba tylko dlatego, że wciąż nie mamy w dzielnicy porządnej klubokawiarni, która oprócz napojów, serwowałaby też kulturę. Bo gdzie lepiej słuchać i oglądać Wiecha, jak nie na Targówku?
Spektakl „Wiech na 103” reklamowany jest jako kukiełkowe przedstawienie dla dorosłych. Powstało w ramach projektu „Warszawskie gadanie” związanego z dokumentacją gwary warszawskiej. Przedstawienie jest kontynuacją projektu Wiech na 102, który nawiązywał do zapomnianej tradycji teatrzyków podwórkowych. W latach 2008–2011 Wiech na 102 był wystawiony około czterdziestu razy na praskich podwórkach, placykach i w parkach, w kawiarniach i klubach Pragi i Powiśla.
Wiech na 103 podobnie jak jego poprzednik oparty jest na przedwojennych (z lat 1931–1939) tekstach Stefana Wiecheckiego. Autorzy zapewniają, że obok wątków znanych z poprzedniej części, pojawiają się nowe scenki, nowi bohaterowie i nowe piosenki.
A co to ma wspólnego z Targówkiem? Wprawdzie nasza dzielnica inspirowała Wiecha głównie po wojnie, ale i w przedwojennych i wojennych felietonach także sporo jest wtrętów na temat przedmieść. W zbiorze Wiech na 102 można znaleźć m.in. takie fragmenty:
Przez niego nieraz ja bym w czapkie od szkopów dostał, bo to lebiega, niewidymka, za grosz orientacji nie posiadająca. Raz, na przykład, zapychamy przez Kierbedzia ,,oczkiem”.
– Jak to ,,oczkiem”?
– Tramwajem ,,21″ co na Targówek chodził! ! Wtem trakcie ktoś krzyknął:,,łapanka”. Motorniczy przyhamował i wszyscy pasażerowie chodu, ale gdzie tu zjeżdżać? Most z dwóch stron przez ,,blondynów w blaszanych kapeluszach” obstawiony… Jednem słowem ciemna mogiła. Ale patrzę, że środkiem mostu pogrzeb na Bródno posuwa, i mówię do szwagra: ,,Chodź, Feluś, żałobne rodziny będziemy odstawiać”.
[rozmowa z Walerym Watróbką o szwagrze Piekutoszczaku]
Wielkim urozmaiceniem świąt na Targówku, Nowym Bródnie. Szmulowiźnie i Kamionku były przez długie lata występy tzw. Herodów. Dziś zwyczaj ten upada, nieliczne jednak ich zespoły krążą jeszcze w okresie Bożego Narodzenia po przedmieściach Warszawy.
Jak wygląda przedstawienie takiej trupy w mieszkaniu państwa Koralików na ulicy św. Wincentego postaramy się zobrazować poniżej.
[felieton „Diabeł pod gazem”]
Przedstawienie „Wiech na 103” przygotował Teatr Scena Lubelska 30/32
reżyseria: Dariusz Kunowski, adaptacja tekstu: Piotr Herbich, Dariusz Kunowski, Adam Widur, aktorzy: Magdalena Dąbrowska, Piotr Herbich, muzyka: Katarzyna Szurman, Katarzyna Żytomirska, lalki: Dariusz Kunowski
Najbliższe spektakle:
Piątek 16 grudnia godz. 20: kawiarnia Sens Nonsensu, ul. Wileńska 23
Niedziela 18 grudnia godz. 18: kawiarnia Tarabuk, ul. Browarna 6
Poniedziałek 19 grudnia godz. 19: Cafe Próżna, ul. Próżna 12
Wstęp wolny
