Filmowa Mapa Targówka. Gdzie na Bródnie, Targówku i Zaciszu kręcono znane filmy?

32
Share

„Pitbull”, „Alternatywy 4”, „Klan”, „Trzy kolory”, „Europa Europa” i wiele innych tytułów. Nasza dzielnica jest prawdziwą gwiazdą polskiego kina! Sprawdźcie, gdzie na Targówku nakręcono znane filmy i seriale.

 

O tym, że Balcerek musiał się wyprowadzić z miasta (Targówka) na wiochę (Ursynów), wiedzą chyba wszyscy. Ale kultowe „Alternatywy 4” to niejedyna filmowa produkcja, która rozsławiła naszą dzielnicę.

Wspólnie z czytelnikami targowek.info doliczyliśmy się blisko trzydziestu polskich filmów i seriali, w których pojawił się Targówek – czasem grał główną rolę, częściej drugoplanową, niekiedy udawał zupełnie inne miejsca, ale zawsze dawał się zauważyć.

Zapraszamy na podróż po filmowym Targówku, najfajniejszej dzielnicy w Warszawie. Miejsca na Bródnie, Targówku i Zaciszu, które pojawiły się w polskich filmach, zaznaczyliśmy na naszej mapie. Opisy filmów (w kolejności alfabetycznej) – poniżej.

 

Filmowa Mapa Targówka

 


„Alternatywy 4” reż. Stanisław Bareja (1983)

Chyba najbardziej „targówkowy” film w naszym zestawieniu, a to za sprawą Józefa Balcerka granego przez Witolda Pyrkosza. Według scenariusza Balcerek przeprowadza się z biednego domku przy ul. Mokrej 8 do bloku na Ursynowie, co jego żona komentuje słynnym zdaniem: „Jak ktoś całe życie mieszkał w mieście, to się za Chiny do wiochy nie przyzwyczai”.

Gdy kręcono film, przy Mokrej stały już bloki, więc ulicę zagrała ul. Chemiczna na Targówku Fabrycznym.

„Alternatywy 4”, odc. „Przeprowadzka” kręcony przy ul. Chemicznej

A to nie jedyny akcent z naszej dzielnicy w tym kultowym warszawskim serialu. Profesor Dąb-Rozwadowski zanim przeniósł się na Ursynów mieszkał w piętrowym drewniaku przy św. Wincentego niedaleko ronda Żaba (oficjalny adres to ul. Biruty), który stoi do dziś.

„Alternatywy 4”, odcinek „Przydział” z widocznym drewniakiem

 


„Ballada o Januszku” reż. Henryk Bielski (1988)

Swego czasu był to głośny serial, ale dziś jest mocno zapomniany. Dramatyczne losy rodziny Smoliwąsów, z tytułowym Januszkiem Smoliwąsem na czele, rozgrywają się w dużej mierze w ich biednym parterowym domku przy ul. Chyrowskiej 13 na Targówku.

Dom na ul. Chyrowskiej obecnie wygląda zdecydowanie lepiej – lecz sama brukowana uliczka zbytnio się nie zmieniła. Rok temu w pożarze sąsiedniej rudery zginął bezdomny.

ballada-o-januszku-youtube

Dom Smoliwąsów w „Balladzie o Januszku”

 


„Bejbi blues” reż. Katarzyna Rosłaniec (2013)

Kilka lat temu było głośno o tym filmie, opowiadającym o losach nastolatki, która zachodzi w ciążę. Targówek widać tu w bardzo przyciętych kadrach – ale jest.

Konkretnie jest z dwóch stron klatka schodowa przy ul. Zamiejskiej 15. Wpierw główna bohaterka siedzi na schodach przed blokiem, a potem za plecami jej „przyjaciela” widać weterynarza obok starego Bazaru Trocka.

Klatka schodowa przy Zamiejskiej w „Bejbi blues”

Klatka schodowa przy Zamiejskiej w „Bejbi blues”

 


„Bez końca” reż. Krzysztof Kieślowski (1984)

Pierwszy film Krzysztofa Kieślowskiego nakręcony wspólnie z Krzysztofem Piesiewiczem.

Grażyna Szapołowska jedzie oliwkowym Volkswagenem Garbusem wzdłuż cmentarnego muru przy ul. św. Wincentego w stronę Bródna. Nagle z nieznanych przyczyn (a może to duch jej zmarłego męża?) samochód przestaje działać. Garbusa wymija Mercedes-beczka i auto Szapołowskiej znowu rusza. Kilka chwil później słychać huk wypadku. To ten sam Mercedes, który dopiero co wyminął Garbusa, na skrzyżowaniu Wincentego i Gilarskiej (ul. Matki Teresy wtedy jeszcze nie było) zderza się z przegubowym autobusem Ikarus. Jego kierowca ginie…

Zszokowana Grażyna Szapołowska mija rozbite pojazdy i skręca z Wincentego w Gilarską, a kamera pokazuje panoramę pustego pola PGR z blokami Targówka Mieszkaniowego w tle.

Wypadek na skrzyżowaniu Wincentego i Gilarskiej w filmie "Bez końca"

Wypadek na skrzyżowaniu Wincentego i Gilarskiej w filmie „Bez końca”

 


„Blondynka” reż. Mirosław Gronowski (2017)

Bohaterka serialu ucieka z Warszawy do małej wioski – ale w prawdziwym życiu nie tak łatwo uciec z naszego miasta :) Dlatego chociaż w jednym z odcinków tytułowa blondynka, grana przez Natalię Rybicką, wchodzi w towarzystwie Sławomira „Gwiazdy rocko-polo” Zapały do „Domu Kultury w Horoszczanach”, to tak naprawdę znajduje się w Domu Kultury Świt na warszawskim Bródnie.

Bródnowski Dom Kultury Świt w… Horoszczanach?! – kadr z serialu „Blondynka”

Jeszcze lepiej prawdziwą lokalizację widać w ujęciach ze środka domu kultury – bo chociaż to niby „Horoszczany”, to na ścianie za głównymi bohaterami bez problemu można odczytać np. tabliczkę z napisem „Sekretariat Bródowskiego Uniewerstytetu Trzeciego Wieku”.

Niby to Horoszczany z serialu „Blondynka”, ale warto wczytać się w tablicę na ścianie za aktorami

 


„Cafe pod Minogą” reż. Bronisław Brok (1959)

Twórcy ekranizacji książki Stefana Wiecheckiego potrzebowali plenerów z przedpowstaniowej Warszawy, a jak wiadomo na lewym brzegu Wisły niestety wiele takich się nie zachowało.

Dlatego za starą Warszawę sprzed Powstania 1944 roku posłużyła ul. Tykocińska – nazywana Starówką Targówka.

"Cafe pod Minogą"

Kamienice na Tykocińskiej 36 i 34 w „Cafe pod Minogą”

 


„Dom bez okien” reż. Stanisław Jędryka (1962)

Wybitny polski film, o którym dziś mało kto pamięta. Wiesław Gołas w dramatycznej roli mima objeżdża ze swoim cyrkiem Polskę i w końcu trafia na stary Targówek.

Szkopuł w tym, że zdecydowana większość filmu rozgrywa się w cyrkowym namiocie albo barakowozach z taboru – i samego Targówka praktycznie tam nie widać. Ale jedna z kluczowych scen rozgrywa się na torach kolejowych rozdzielających Targówek i Pragę. W części ujęć za bohaterami niewątpliwie widać stare kamienice na praskiej ul. Stolarskiej. A więc w ujęciach w drugą stronę torów musi być Targówek w okolicach ul. Biruty – choć po upływie ponad pół wieku trudno rozpoznać tam jakiekolwiek znajome punkty.

Renomowany serwis filmpolski.pl podaje, że „Dom bez okien” kręcono przy Oszmiańskiej, równoległej do Biruty, więc może oni wiedzą lepiej.

 


„Dyrygent” reż. Andrzej Wajda (1979)

Spory kawałek tego filmu nakręcono w Willi Pietrusińskiego przy ul. Tykocińskiej 15, ale naszym zdaniem najciekawsza jest inna scena, dziejąca się niedaleko. Tuzy polskiego kina: Andrzej Seweryn i Krystyna Janda (a za nimi zapewne niewidoczny reżyser Andrzej Wajda) idą sobie jak gdyby nigdy nic ulicą Barkocińską, potem Ossowskiego i skręcają dopiero w Witebską.

W kilkuminutowej scenie widać Targówek Mieszkaniowy w trakcie budowy w latach 70-tych. Bloki przy Węgrowskiej mają już charakterystyczne pomarańczowe wykończenia, te po drugiej stronie Ossowskiego nie są jeszcze otynkowane. Dopiero budowany jest pawilon handlowy, który za jakieś 20 lat zacznie być nazywany Goldboxem, a za 35 lat zostanie zburzony.

Targówek Mieszkaniowy w kadrach filmu „Dyrygent”

Targówek Mieszkaniowy w kadrach filmu „Dyrygent”

 


„Ekstradycjareż. Wojciech Wójcik (1995-1999)

Pierwszy „mocny” serial kryminalny w polskiej telewizji, opowiadający o brutalnej walce policjantów z międzynarodową mafią.

W drugim sezonie często pojawia się siostra głównego bohatera, komisarza Halskiego, która jest zamożną bizneswoman. Mieszka w eleganckiej białej willi na Zaciszu, na cichej uliczce Penelopy przy skrzyżowaniu z Izoldy.

ekstradycja-penelopy

Zaciszański kadr z serialu „Ekstradycja 2”

 


„Europa Europa” reż. Agnieszka Holland (1990)

Zdaniem wielu „Europa Europa” jest jednym z najlepszych i najważniejszych dzieł w całej europejskiej kinematografii.

Ten przejmujący film, opisujący niesamowitą autentyczną historię żydowskiego chłopaka podczas II wojny światowej, powstał w polsko–niemiecko–francuskiej koprodukcji. Wśród porozrzucanych macew na Cmentarzu Żydowskim na Targówku w Warszawie główny bohater wpierw uwodzi, a potem kłóci się z blondynką z Hitlerjugend…

cmentarz-zydowski-targowek-europa-europa

Marco Hofschneider i Julie Delpy w kręconej na Targówku scenie z filmu „Europa Europa”

 


„Girl guide”, reż. Juliusz Machulski (1995)

I tu mamy mały zgryz. Czytelnicy targowek.info przekonują, że (obecny) poseł Paweł Kukiz zakochuje się w pięknej Renacie Gabryjelskiej na wesołym miasteczku rozstawionym u zbiegu ulic Kondratowicza i św. Wincentego. Tyle tylko, że dziś już bardzo trudno to zweryfikować, bo cała kilkuminutowa scena odbywa się na tle kolorowych dekoracji. Poza nimi nic innego tam widać.

Ale… momentami pod dekoracjami przebłyskuje fragment ulicy, m.in. z zatrzymującym się na przystanku starym ikarusem. Tak, to może być ul. św. Wincentego, ale pewności nie mamy.

Poseł (przyszły) Paweł Kukiz z gitarą w scenie filmu "Girl guide"

Poseł (przyszły) Paweł Kukiz w scenie filmu „Girl guide”. Kółkiem zaznaczyliśmy autobus, niestety bez widocznego numeru. W lewym dolnym rogu widać też wiatę przystankową

 


„Julia wraca do domu” reż. Agnieszka Holland (2002)

Dużą rolę w kolejnym filmie najsłynniejszej polskiej reżyserki odegrał stary dom położony przy ul. Samarytanka, na skraju śp. pola PGR.

My pamiętamy go jako opuszczoną ruderę, w której pomieszkiwali bezdomni i która rok temu została wreszcie rozebrana. Ale w kręconym jesienią 2001 roku filmie Agnieszki Holland wygląda jeszcze całkiem nieźle – w otoczonym rurami ciepłowniczymi i blokami parterowym budynku odbywa się m.in. scena wesela.

 


„Klan” różni reżyserzy (1997- )

Tak, tak, nasza dzielnica odegrała niebagatelną rolę w kultowym serialu. Pierwszy gabinet doktor Lubicza znajdował się w klinice „Enel-Med” przy ul. Gilarskiej na Zaciszu. Filmowcy kręcili tu ujęcia głównie w weekendy.

Później zdjęcia wewnętrzne powstawały już w studiu, ale budynek „Enel-Medu” ciągle widać było w krótkich ujęciach pod szpitalem.

Odcinek Klanu z 1997 roku. Doktor Lubicz wchodzi do Enelmedu na Zaciszu

Odcinek „Klanu” z 1997 roku. Doktor Lubicz wchodzi do Enelmedu na Zaciszu

 

Ale to nie koniec! Wielokrotnie w serialu „Klan” pojawia się też też Cmentarz Bródnowski, na którym postawiony jest rodzinny grobowiec klanu Lubiczów. Są w nim pochowani m.in. Krystyna Lubicz oraz kultowy Rysiek z Klanu.

Jeśli jednak chcecie zobaczyć na własne oczy słynny grób, to raczej wam się nie uda. Teoretycznie położony jest blisko głównego wejścia na cmentarz od strony św. Wincentego, na tyłach drewnianego kościoła – jednak to tylko makieta. Filmowcy stawiają „piaskowy grobowiec” na krótko w okolicach kwatery 4B, żeby nakręcić konkretne sceny, a potem zabierają go z powrotem do magazynu.

Bródnowski pogrzeb Ryśka z Klanu / fot. mat. prasowe

 


„Koty to dranie” reż. Henryk Bielski (1978)

Godzinny film telewizyjny o renciście, który ma utopić małe koty – ale nie jest w stanie tego zrobić – jest wielką podróżą po rozbudowującej się Warszawie końca lat 70.

Nasi czytelnicy zapewniają, że część ujęć nakręcono na ulicy Janinówka, która wówczas przechodziła wielką przemianę – właśnie wyburzano stare domki i w ich miejscu stawiano wielkie bloki. My z kolei dopatrzyliśmy się scen we wnętrzu Szpitala Bródnowskiego, który wprawdzie też był wówczas jeszcze w budowie, ale pierwsze pawilony już stały. Czy to na 100 procent właśnie te miejsca? Powiedzmy, że na 99 procent :)

 


„Mgła” reż. Sylwester Szyszko (1976)

Filmów pod takim tytułem – polskich, zagranicznych i amerykańskich – było wiele. Ale ta „Mgła” z 1976 roku jest chyba najmniej znana ze wszystkich…

Większość propagandowego filmu o walce żołnierzy KBW z „bandami NSZ” dzieje się na powojennym pograniczu Polski Ludowej. Ale w kilku scenach pojawiają się też rodzinne okolice głównego bohatera – wcielonego do KBW Mariana, młodego chłopaka z naszego Targówka.

 


„Miś” reż. Stanisław Bareja (1980)

Film, którego chyba nie musimy przedstawiać. Absolutnie kultowa komedia przedstawiająca realia życia w PRL-u, ze Stanisławem Tymem w dwóch rolach głównych.

Targówek (a właściwie już Bródno) pojawia się w słynnej scenie kręcenia „filmu w filmie” – czyli na planie filmu „Ostatnia paróweczka hrabiego Barry Kenta”. Parówki znikają z garnka właśnie u nas – na polu PGR Bródno, z charakterystycznym drzewem w tle.

"Miś" - scena z parówkami

„Miś” – scena z parówkami

Drugi raz nasza dzielnica (konkretnie Targówek Fabryczny) pojawia się pod koniec filmu – gdy węglarz Stanisław Paluch jedzie na furmace, jest kontrolowany przez milicję i opowiada o mocy angielskiej „rudej wódy na myszach”.

Po drodze jego furmankę mijają miejskie autobusy linii 138 oraz 170, w czasie kręcania filmu, tak samo jak dziś, jeżdżące ul. Zabraniecką (138) i Księcia Ziemowita (170). W tle pojawia się też przedwojenna kamienica przy ul. Ziemowita 22A – jeszcze nieotynkowana.

„Miś” – przejazd ul. księcia Ziemowita. Przedwojenna kamienica z lewej strony została otynkowana dopiero w XXI wieku.

 


„Moje córki krowy”, reż. Kinga Dębska (2016)

Sporo scen tego filmu o skomplikowanych relacjach dwóch córek i ich rodziców dzieje się w warszawskim szpitalu. Wprawdzie przynajmniej część ujęć ze szpitalnych wnętrz kręcono na Mokotowie, ale za to z zewnątrz filmowa lecznica jest z całą pewnością nasza – Szpital Bródnowski pojawia się już w czołówce filmu.

Produkcja jest całkiem nowa, więc widać już wyremontowany oddział położniczy – i budynek z SOR jeszcze w starych niebieskich barwach.

"Moje córki krowy"

Początek filmu „Moje córki krowy”

 


„Pitbull. Niebezpieczne kobiety” reż. Patryk Vega (2016)

Najnowszy kinowy hit o policjantkach walczących z mafią – w którym także można zobaczyć naszą dzielnicę.

Scena, w której spacerujący po Parku Bródnowskim Tomasz „Strachu” Oświeciński zauważa „fajnego gołębia”, jest mało cenzuralna, ale już kultowa. Samochodowy pościg po Trasie Toruńskiej też robi wrażenie.


„Płynące wieżowce” reż. Tomasz Wasilewski (2013)

Od oddania do użytku w 2012 roku wyremontowanej Trasy Toruńskiej, na której zbudowano drogie i mało funkcjonalne – ale niesamowicie efektowne – szklane tunele, bródnowski odcinek trasy S8 stał się prawdziwą gwiazdą filmową.

Przez kilka lat zdążył się pojawić już w kilku filmach – m.in. w „Płynących wieżowcach”, raczej mało popularnej fabule o uczuciu łączącym dwóch mężczyzn…

Mateusz Banasiuk i Trasa Toruńska w „Płynących wieżowcach”

 


„Poślizg” reż. Jan Łomnicki (1972)

Mało znany film z bardzo znanym aktorem. Grany przez Jana Englerta bohater szykuje pułapkę na rondzie Żaba. Spuszcza z nasypu kolejowego na sankach na jezdnię pluszowego misia w dziecięcym skafandrze. Kierowca (Bronisław Pawlik), który wpada w poślizg jest przekonany, że potrącił dziecko. Englert filmuje wszystko z ukrycia i potem szantażuje swoją ofiarę.

Na filmie doskonale widać stare wiadukty ronda Żaba, budynek kolejowy i budynek podstacji Tramwajów Warszawskich, przerabiany obecnie na kebaba.

"Poślizg"

Rondo Żaba w filmie „Poślizg”

 


„Powiedz tak” reż. Patrick Yoka (2016)

Pierwszy (i ostatni) sezon serialu telewizji Polsat o życiowych wzlotach i upadkach trzydziestolatków z Warszawy kręcono raptem rok temu – lecz dziś sceny z Targówka mają już wartość historyczną.

Jedna z bohaterek mieszkała na Targówku Mieszkaniowym i lubiła się bujać na trzepaku przed blokami na ul. Trockiej/Zamiejskiej. Tego trzepaka ani trawnika już nie ma – od kilku miesięcy w tym miejscu znajdują się bazar i parking samochodowy, przeniesione tam („tymczasowo”) w związku z budową II linii metra.

powiedz-tak-targowek1

Katarzyna Zawadzka w serialu „Powiedz tak”

 


„Słoiki” reż. Krzysztof Kalisiak (2015)

Serial o takim tytule nie miał większych szans na sukces i faktycznie po dwóch sezonach „Słoiki” zniknęły z telewizji. Nim to się jednak stało, rolę w nim „zagrał” Dom Kultury Świt z ul. Wysockiego, w którym odbywa się m.in. spotkanie autorskie bohaterki jednego z odcinków. Tym razem, w przeciwieństwie do serialu „Blondynka” DK Świt pojawił się pod swoim własnym imieniem.

Dom Kultury Świt w serialu paradokumentalnym „Słoiki”

 


„Szczęściarz Antoni” reż. Halina Bielińska, Włodzimierz Haupe (1960)

Tutaj małe rozczarowanie. W tej uroczej komedii o kłopotach z czołgiem w powojennych czasach jest scena, w której główny bohater jedzie kolejką wąskotorową na obrzeża Warszawy i wysiada na przystanku „Zacisze”. Skojarzenia z jeżdżącym przez Zacisze „samowarkiem” nasuwają się same.

Jest wąskotorówka, jest napis „Zacisze”, a jednak w filmie „Szczęściarz Antoni” prawdziwego Zacisza nie ma

Niestety, to tylko trick filmowców, których urzekła nazwa osiedla w naszej dzielnicy. Choć przystanek wąskotorówki o takiej nazwie istniał kiedyś na Zaciszu naprawdę, to scena w rzeczywistości została nakręcona gdzieś w okolicach Piaseczna.

 


„Trzy kolory: Biały” reż. Krzysztof Kieślowski (1994)

Znowu kino przez wielkie „K” sięgnęło po plenery z Targówka. Tym razem Zbigniew Zamachowski po rozwodzie z francuską żoną wraca do zakładu fryzjerskiego w Polsce – a dokładniej przy ul. Siedzibnej na warszawskim Bródnie. Taki krajobraz tylko u nas: na pierwszym planie przedwojenny drewniak i brukowana ulica, za nimi ogromny blok z PRL-u.

Zakład fryzjerski działał tu naprawdę, ale niestety zamknięto go krótko po powstaniu tego filmu.

Kadr z filmu "Trzy kolory:Biały" Krzysztofa Kieślowskiego

Ulica Siedzibna na Bródnie w kadrze z filmu „Trzy kolory: Biały” Krzysztofa Kieślowskiego

 


„Warszawskie gołębie” reż. Henryk Bielski (1988)

Bardzo targówkowski film na podstawie opowiadania Jerzego Grzymkowskiego – byłego milicjanta z Targówka, autora m.in. książki „Dzielnicowy z Targówka”. Opowiada o gołębiarzu, który zabiera ze sobą ptaki, przeprowadzając się do bloku.

Drugie dno filmu to konflikt starych warszawiaków z nowymi. Aktualne, prawda?

 


„Wszyscy jesteśmy Chrystusami” reż. Marek Koterski (2006)

Niełatwe filmy Marka Koterskiego o różnych wcieleniach polskiego inteligenta Adasia Miauczyńskiego niektórzy wielbią, a inni nienawidzą.

W „Chrystusach…” Adaś (Marek Kondrat) jest niszczącym swoją rodzinę kulturoznawcą-nałogowym alkoholikiem. Akcja filmu formalnie dzieje się chyba w Łodzi, ale tak naprawdę Adaś Miauczyński mieszka na pierwszym piętrze bloku przy ul. Rembielińskiej 5 w Warszawie.

W jednej ze swoich alkoholowych wizji bohater wiesza się na krzyżu na balkonie od strony podwórka (w pewnym momencie widać przez bramę jadący Rembielińską tramwaj), a chwilę później… przebija go włócznią jeździec na koniu, szarżujący na niego od strony bloku przy Bolesławickiej 12…

 

Mocna scena na podwórku przy ul. Rembielińskiej 5

 


„Żyć nie umierać” reż. Maciej Migas (2015)

„Śmiertelnie chory były aktor chce wykorzystać pozostały czas, by uporządkować sprawy, naprawić błędy życiowe i pogodzić się z córką” – tak opisuje film popularny serwis Filmweb. My widzimy tam oczywiście przede wszystkim TO słynne drzewo na polu PGR, spod którego dzwoni Tomasz Kot.

Aktor zresztą miał całkiem blisko na plan – bo mieszka raptem kilka kilometrów dalej, na Zaciszu.

Tomasz Kot w "Żyć nie umierać" dzwoni spod drzewa na polu PGR

Tomasz Kot w „Żyć nie umierać” dzwoni spod niedawno ściętego drzewa na polu PGR

 


„Wszystko gra”, reż. Agnieszka Glińska (2016)

Musical Agnieszki Glińskiej mimo świetnej obsady (m.in. Kinga Preis, Stanisława Celińska) delikatnie mówiąc nie zrobił kariery. Do jasnych punktów zaliczamy nasz stadion Poloneza przy Łabiszyńskiej 20, na którym kręcono fragment piłkarsko-taneczny filmu.

W samym filmie za bardzo tego nie widać – boisko jak boisko, tyle że w nocy i zalane wodą. Ale na materiale z planu zdjęciowego, w którym Agustin Egurrola opowiada o kręceniu tej sceny, widać wyraźnie, że dookoła są nasze bródnowskie bloki, lodowisko i stadion.

Kręcony na OSiR Targówek kadr z filmu „#Wszystkogra”

Agustin Egurrola w reportażu z planu zdjęciowego „#Wszystkogra”

 


„11 minut”, reż. Jerzy Skolimowski (2015)

Nie tylko w tym filmie Trasa Toruńska posłużyła jako tło do scen motoryzacyjnych. Wspominaliśmy już „Pitbulla” i „Płynące wieżowce”, a w polsko-irlandzkim filmie „11 minut” jeden z bohaterów jedzie po naszej S8 motocyklem.

 

11minut

Trasa Toruńska (S8) w filmie „11 minut”

 


 

Filmy dokumentalne:

„Gdzie diabeł mówi dobranoc” reż. Kazimierz Karabasz (1956)

Klasyka polskiego dokumentu. Film jest dla nas szczególny, bo to jedyny obraz pokazujący prawdziwe życie Targówka sprzed budowy bloków.

Akcja 10-minutowego materiału dzieje się w 1955 roku na dawnym Placu Horodelskim i skupiona jest wokół budowy ówczesnego Domu Kultury Targówek. Na zdjęciach budynek przypomina już dzisiejszy Teatr Rampa, ale jego okolica jest zupełnie inna: drewniane domy stoją przy brukowanych uliczkach z gazowymi latarniami. Są oczywiście gołębie i studnie, z których mieszkańcy czerpią wodę.

"Gdzie diabeł mówi dobranoc"

Kadr z filmu „Gdzie diabeł mówi dobranoc”

 


„Ostatni przystanek” reż. Zbigniew Raplewski (1967)

„Ostatni przystanek” to historia o czasach, gdy tramwaje dojeżdżały pod bramę Cmentarza Bródnowskiego, a przy pętli działał słynny „Bar pod Trupkiem”pisaliśmy rok temu na targowek.info.

Film opowiada historię tego słynnego baru, który przez lata działał przy ulicy św. Wincentego, naprzeciwko bramy głównej Cmentarza Bródnowskiego.

Zdjęcie "Baru pod trupkiem" ze zbiorów Leonarda Sempolińskiego

Zdjęcie „Baru pod trupkiem” ze zbiorów Leonarda Sempolińskiego

***

Zapewne to jeszcze nie wszystkie filmy kręcone na Bródnie, Targówku i Zaciszu. Jeśli znacie ich więcej, podsyłajcie nam tytuły na email redakcja@targowek.info. Tylko prośba: ze zrzutem ekranu albo chociaż podanym orientacyjnym czasem filmu, w którym pojawia się nasza dzielnica. 

32
0
Co myślisz na ten temat? Napisz swój komentarzx